Modül 4: Davranmak


Hızlı giriş
Hızlı giriş

 

Sevgili ebeveynler,

 

tüm tartışmalar ve mükazerelere karşı ergen çocuğunuzu nasıl desteklemeye devm edebilirisiniz?

Çocuğunuzun, özerklik, yani bağımsızlık ile ona veya başkalarına olan bağ arasındaki sürece yapıcı bir şekilde nasıl eşlik edebilirsiniz?

Çocuğunuzun neye ihtiyacı var ve sizin bu zor zamanla başa çıkmak için neye ihtiyacınız var?

  • Siz, çocuğunuz için, tüm hayatı boyunca olduğu gibi, onun tekrar tekrar güvenli sığınağı olarak kalacaksınız!
  • Akran grubunda zor deneyimler yaşadığında na destek verebilecek olan sizsizniz.
  • Çocuğunuzun neler yapbileceğini en iyi siz bilirisniz ve çocuğunuz size karşı kendini kanıtlamak zorunda değil.
  • Siz, çocuğunuz kendini iyi hissettemdiğinde, ona katlanan ve onun sinir krizlerine dayanansınız.
  • Ve siz, çocuğunuzun saatlerce tartışıp kendini ifade etmeyi deneyimleyebileceği ve kendi için savaşmayı öğreneceği alansınız, çünkü siz onu olduğu gibi kabul edensiniz!

Bütün bunlar çoğu zaman katlanması zordur ama bir önceki bölümlerde de açıklığa kavuştuğu gibi, katlanmanın önemi ve öğrenim alanının değeri çok büyüktür.

 

Çoğu durumdayer alan belirli konular çeşitlidir ve genellikle benzerdir: Arkadaşlıklar, internet kullanımı, gezmek, çinsellik, alkol, politika ve dini konular.

 

Bu kurs bölümünde, " davranmak/eylem", konuların bazılarını örnekler kullanarak, tanıma fırsatına sahip olacaksınız!

 

Bu aşamada en önemlisi diyaloktur ve öyle kalacaktır!

 

Sorgulama yok, görüşme yok, eğitim yok! İlgili olacaklar,

 

  1. bu anlaşmazlıklarda güven düzeyini nasıl koruyabilir ve yeniden tasarlayabilirsiniz,
  2. gençlerinizi anlamaya çalışmanızı, aynı zamanda kendi amaçlarınızı nasıl anlaşılır kılabileceğiniz,
  3. kimin hangi sorumluluğu üstlendiği ve nasıl tavizler olması gerektiğinde eşit şartlarda müzakere edebilmeniz,
  4. kendi endişilerinizi arka plana atmayı ve genç çocuğunuzun sevimli yönlerini görmeyi başarabilmeniz,
  5. ve tüm bunlarla birlikte, çocuklarınızın tamamıyla yetişkin olduklarından sonra kendiniz için farklı yaşam bakış açıları geliştirebilmeniz.

Sizlere bu kursda bol eğlenceler ve yeni öneriler izlemlemenzi dileriz!


                            Önemliler kısaca:

 

Kontrolü aktarmak

  1. Çocuğunun bağımsızlaşmaları ile, ebeveynler kontrol kaybına uğrar. Kendize ve çocuklarınıza aşılamalısınız, eylemlerin sorumlulukları artık gençlerin kendilerine aittir.
  2. Çocuklar duygusal olarak ebeveynlerine bağımlı oldukları için itaat ederler. Ebeveynler ergen çocuklarına, doğal bir ortirete, saygı ve ikna edici bir tavırla yaklaştılarında, ergenler dosatca bir çözüme hazırlardır.
  3. Anne babalar artık ergen çocuklarını isteselerde tehlikeler ve risklerden tamamıyla koruyamazlar. Bunu çocukarınızla çok açık ve net konuşmalısınız. Çocuklarınız sorumluluk almayı öğrenmeliler.
  4. Ebeveynler artık ergenlik çağındaki çocuklarının yaşıtlarıyla giridği ilişkiler üzerinde kontrol sahibi değiller dir. Çocuklarınıza öğrettiğiniz davranış ve değerlerin ilişkilerinde onlara rehberlik edeceğine güvenmelisiniz.
  5. Ebeveynler, çocuklarını yaşamla bağımsız olarak başa çıkabilmeleri için mümkün olduğunca yetkin yetiştirmelilerdir. Gençleri bağımsızlık mücadelelerinde durdurmak değil, kendilerine güvenen yetişkinler olarak yetiştirmeye yönlenmelisiniz!

 

Eğitim yerine mükazere/anlaşmalar

 

  1. Gençlerin eylemlerinin sorumluluğunu almaya yönlendirmek, ebeveynlerin yerine getirmesi gereken son eğitim görevlerinden biridir.
  2. Çocuklar her zaman ebevynlerine o kadar bağımlıdır ki itaat etmekten kendini alamaz. Bu bağımlılık eregenler için artık mevcut değildir, bu yüzden reddedebilir.
  3. Ebeveynler ve gençler, iyi bir beraber yaşam için hak ve yükümlükleri yeniden mükazere etmek zorundadır. Örneğin, gençlerin kendi odalarına hak sahibi olurken, aile yaşamına katkıda bulunmak için ev işine dahil olması gerekir.
  4. İlişki eşit olacaksa, ebeveynler gence kendilerine nasıl davranmalarını istiyorlarsa öyle davranmalıdırlar. Genç, ebeveynleri ile göz seviyesinde buluşmak ister.
  5. Aile için gencin mahremiyetine ve özeline, genç için ise herkesin mahremiyetine ve ortak yaşam alanına saygı duymaktır.
  6. Gençler ve ebeveynler arasındaki çatışma durumları kaçınılmazdır, ancak aşırı kavgalar değil. Ebeveynler çocuklarını bağimsız ve sorumlu olmaları için ne kadar erken yetiştirirse, çatışmalar o kadar az olur.
  7. Ebeveynler görüşlerini her zaman açıkça ifade etmelidir, ancak gencin buna göre hareket etmesini beklememeliler. Ebeveynler, ergen çocuğa yetişkin olmadıklarını bildikleri halde,bir yetişkin gibi davranmalıdırlar.
  8. Ebeveynlerin çocuklarını büyütmek için en az on iki yılı vardır. Çocuğunuz ergenliğe giridikten sonra bu zamanı iyi kullanmış olduğunuza inanmalısınız. Bundan sonra çocuğunuzu hayat ve içerisinde yaşadığı toplum eğitir.

               Tehlikeler ve riskler:

 

  1. Batı toplumlarında 12 yaşından itibaren alkol ve esrar tüketimi artmaktadır. Frekans zivresi 18 ila 24 yaş arasıdır. daha sonra tüketim tekrar azalır.
  2. Alkol ve uyuşturucular, duygusal güvensizliği ve ilişkisel kaygıyı azaltmak için yaygın olarak kullanılmaktadır. Tüketimleri büyük akran baskısına tabidir.
  3.  Modada ve gündemde ilçalar tehlikelidir çünkü tüketici genellikle gerçekten ne aldığının üzerinde hiçbir kontrole sahip değildir. Ayrıca irrasyonel davranışı ve psikolojik bağımlılığı tetikler.
  4. Gençlerin büyük çoğunluğu eregenlik döneminde alkolle başa çıkmayı ve uyuşturucudan uzak durmayı öğrenmektedir.
  5. Küçük bir azınlık alkol ve uyuşturucu bağımlısı olur.Sebeler, kalıtsal bağımlılık eğilimleri ve arkadaş çevresi ve ortaklık, eğitim ve varoluşsal bağımlılk açısından yaşam beklentilerinin olmamasıdır.
  6. Ergenler arasında şiddet suçlrının yaşa dayalı dağılımı, alkol ve uyuşturucu kullanımına benzer ve 18 ile 24 yaş arasında en yüksek frekansa sahiptir.
  7. Beyin psikolojik nedenleriyle, ergenler,özellikle alkol ve uyuşturucu etkisi altnda, yetişkinlere göre daha dürtülseldir ve davranışlarının kontrolün daha kolay kaybederler. Bu, çtışma durumlarında, ama aynı zamanda sebesiz yere şiddet kullanma isteğini artırır.
  8. Kişilik ve uyuşturucu tüketiminin yanı sıra gençleri şiddete sevk eden her şeyden önce bireysel yaşam koşullarıdır.
  9. Davranışsal bir bakış açısından, yüsek riskli davranış hatalı bir geçiş değil, doğası gereği düenlenmiştir. Gençleri yenileri denemeye cesaret verir.
  10. Özellikle yüksek risk tehlikesi, bir özgüven eksikliğini telefi etmek için kullanılır. Risk altında, özellikle enterge olamamış ve sosyal çevrede tanımlanmamış gençler görülür.
  11. Akran baskısı da risk alam isteğini artırabilir. Hızlı bir araba ör. aynı yaştki insanlar arasında sosyal statüsün artmasına neden olabilir, ancak aynı zamanda araba yarışı veya aşırı hızlı kullanmaya da yol açar.
  12. gençleri profosyonel ve sosyal olarak bütünleştirmek mümkün olduğunda risk azalır.

               Bilgisayar kullanımı ve internet oyunları:

  1. Gençlerin %90'nından fazlası günde iki saatten fazlasını bilgisayar başında geçirir.
  2. Çoğu genç şiddet içeren video oyunlarını şiddet kullanmak istedikleri için oynamazlar, çünkü oyun onları anlama, koordinasyon ve tepki becerileri ile akıl yürütmenin bir kombinasyonunu oluşturmaya zorladğı için oynarlar.
  3. Bilgisayarbağımlılığı ergenlerde daha çok güvene dayalı bir ilişkiye giremedikleri, akranları arasında yer bulamdıkları, okuld ve profesyonel olarak kendilerini gösteremedikleri zaman oluşur.
  4. Video oyunlarının gençler için muhtemelen bu kadar çekici olmasının nedenlerinden biri, gerçek hayatta eşdeğer, örneğin sosyal, deneyime sahip olmamalarıdır.
  5. Şiddet Video oyunlarıi gençlerde saldırganlık potansiyelini yalnızca kısa bir süre için arttırır, ançak uzun vadede değil. Ancak rol modellerinin olmaması, sosyalleşmelerinin yetersiz olması ve kendileri şiddete maruz kalmaları durumunda bir genci olumsuz etkileyebilirler.
  6. Yetişkinlerin çoğunuluğu medya konusunda yetersizdir,yalnızca bir azınlık video oyunları deneyimine sahiptir. Bu nedenle, video oyunlarını ve genel olrak elektrikli medyayı kınamak ve yasakları zorlamak isteyen yetişkinler, gençler için inandırıcı değildir.
  7.  Elektronik medydaki şiddetle mücadele, ancak şiddetin sadece gençler için değil yetişkinler için de etik lrak kınanması gerektiği gerekçesiyle reddedildiği takdirde başarılı olabilir!

 

Çocuğumun geleceği nasıl olacak?

  1. Ebeveynler, genç çocuklarını akademik ve profesyonel kariyere devam etmeye zorlamak için varoluşasal orular ve abartılı beklentiler tarafından cezbedilmemelidir. Beklentlerinizi onun yeteneklerine eşleştirmelisiniz.
  2. Uzun vadede, bir kişi ancak kendisine karşılık gelen ve onu ne az ne de aşırı yük olan bir meslekle yaşayabilir. Lise diploması ve üniversite diploması başarılı bir yaşamın garantisi değildir.
  3. Ailenin profesyonel pozisyona ıyasla düşme bir başarısızlık olarak görülmemelidir. Ancak böyle aşırır talepler ve nihai başarısızlık ile yanlış bir kariyerden kacınılır.
  4. Ebeveynler sürekli olark çocuklarının tarafını tutmalı ve onlara," sen olduğun gibi iyisin ve elinden geldiğini yaptığını biliyoruz".
  5. Çocuk, ebevynlerinin beklentilerini karşılamak için değil, onun doğasında olan varlık olmak için doğdu. Bunu gerçekleştirmek ve çocuklara destek olmak ebeveynlerinin yükümlülüğündedir.

 

Öğretmenlerinin tahtan indirilmesi

 

  1. Ergenlik döneminde, ergenler, daha az belirgin olsa da, ebeveynlerinden olduğu gibi kendilerini öğretmenlerinden de duygusal olarak ayırırlar. Öğretmenlerinde aynı göz seviyesinde ulaşamak isterler.
  2. Öğretmenler otorite bir kişi kalabilmeleri için, ergen çocuklara, temel becerilerini görerek, onları yaptıklarına heveslendirerek ve onların kişiliklerini görerek hitap etmeleri gerekir.
  3. Her öğretmenn bir yeterliliği olmalıdır. Çocukları sevmeli ve onların gelişimine gerçek bir şekilde ilgi duymalıdır. İyi bir öğretmen, sadece kendi ersini değil, herşeyden önce gençleri öğretmek ister.
  4. Her öğrenci için belirleyici faktör, öğretmenin kendisini olduğu gibi sevdiği duygusunu hissetmesidir. Öğretmen için genç insan,her zaman performansının ve davranışının üzerinde olmalıdır.
  5. Öğretmenler ve gençler arsındaki yetersiz ilişki, öğrenme motivasyonunun azlmasına, davranış sorunlarına ve nihayetinde okula gitmeyi reddetmeye yol açar.
  6. Öğrenci, öğretmen ve veli arasındaki ilişkinin kalitesi okulun başarısını büyük ölçüde belirlemektedir.
  7. Öğretmenelere olan talepler zamanla arttı. Kamuoyu tartışması okulun yapısal ve örgütsel sorunları ile sınırlıdır. Öğrencilerin  duygusal, sosyal ve eğitsel psikolojik ihtiyçları tekrar dikkate alınmalıdır.

 

(Kaynak: Remo H. Largo/ Monika Czernin Jugendjahre, Kinder durch die Pubertät begleiten, Piper 2017)

 

 


 Burdan bu bölümün egzersizlerine geçebilirsiniz!