Her çocuk benzersizdir:

1. Aynı yaştaki tüm çocuklarda aynı olan gelişimsel özellikler yoktur.
2. Aynı yaştaki çocuklar arasındaki çeşitlilik özelliklerin ve yeteneklerin çocuktan çocuğa değişmesinden kaynaklanır; Vücut büyüklüğü ve farklı oranlarda olgunlaşşır, örn. konuşulan dil.
3. Bireysel özellikler ve yetenekler çocuğun kendisinde farklı şekilde yaratılır ve hızlı bir şekilde farklı özellikler geliştirir, örn. Bir dil yeteneğinin motor becerilerinden daha hızlı gelişmesi mümkündür!
4. Kızlar bir grup olarak her zaman doğuştan erkeklerden biraz daha gelişmiştir. Bu, kızlarda ve erkeklerde biyolojik olgunlaşmanın farklı bir zaman ölçeğinden kaynaklanmaktadır.
5. Çocuğun içinde büyüdüğü sosyal, kütürel ve dini çevre, çocuklar arsındaki çeşitliliğe önemli ölçüde katkıda bulunur.
6. Çocuğun doğasından var olan çeşitliliği tüm boyutlarıyla algılamak ve biyolojik bir gerçeklik olarak kabul etmek, ailelerden ve okullardan çocukların bireysel ihtyaç ve yeteneklerinin hakkını vermenin temel ön koşuludur.

Sistem ve çevre çocuğu nasıl etkiler?

1. Sistem, becerilerin ve davranışların gelişmesi için temel ön koşulu yaratır. Ancak tek başına ne beceri ne de davranış üretir. Bu da ancak çevre ile birlikte sağlanabilir.
2. Çevre, çocuğun gelişimine iki şekilde katkıda bulunur. Fiziksel ve zihinsel ihtiyaçlarını karşılar. Ve çocuğa beceri ve bilgi edinmek için ihtiyaç duyduğu tüm deneyimi verir.Çevre, bebeği gerekli deneyimlerden mahrum bırakırsa, yeteneklerini buna göre geliştiremez.
3. Çocuğun kendi kendine geliştirdikleri; -Bebek aktıfdir; İlgi ve eğilimleri, gelişim düzeyine bağlıdır.  -Çocuk seçicidir, belirli deneyimler arar, ilgi ve eğilimleri tarafından yönlendirilir. -Kişiliğinden ve davranışından sosyal çevresi tarafından etklenir ve bu da çevrenin ona nasıl davrandığını etkiler.
4. Gelişim süreeinde bireysel yetenekler ve davranışsal özellikler giderek daha önemli hale gelmektedir. Çevre, çocuğun yaşayabileceği deneyimlerin aralığını belirler. Çocuk ondan ne almak istediğine karar verir.
5. Çocuk, ancak gelişim düzeyini belirlediği kadar çevreyi algılayabilir. İhtiyaçlrının ötesine geçen bir teklif kullanılmaz ve hatta gelişimini engeller.

Çocukların nasıl öğrendiği ve eksikliklere odaklanmanın neden yanlış olduğu!

1. Öğrenme biçimleri: Sosyal öğrenme:  Çocuk taklit yoluyla davranışını benimser. Bu, rol modelleri gerektirir. -Fiziksel çevre ile deneyim yoluyla öğrenme:  Çocuk, fiziksel çevreyi motor becerileri ve duyuları ile bağımsız olarak ele alarak tanır ve anlar. -Talimat yoluyla öğrenmek: Talimat, öğrenme teklifinin biçimini ve içeriğini çocuğun gelişimine özel ilgi alanlarına uyarlamaya ve çocuğu öğrenme davranışında desteklemeye hizmet eder.
2. Çocuk, fiziksel ve psikolojik olarak iyi olması garanti edilirse kendi kendine gelişir ve gelişime özel gerekli deneyimleri yaşayabilir.
3. Bir çocuğun mevcut gelişim aşaması ile yeni deneyimlere duyulan ihtiyaç arasındaki gerilimi merak olarak algılarız.
4. Gerçek öğrnme, mevcut bilgi ve mevcut becerilerle ilgili deneyimlerin ihlal edebilmesini gerektirir.

Öğrenmek için iyi bir motıvasyon nasıl ortaya çıkar?

1. Çocuğun öğrenebilmesi için öğretmeniyle güvene dayalı bir ilişki olmalıdır. Güvende ve kabul edilmiş hissetmek, öğrenme için temel bir gerekliliktir.
2. Gereksinimler geliştirme durumuna uyarlanmalıdır. Çocuklar, güçlü ve zayıf yönlerinin nerede olduğunu çok iyi farkındadır.
3. Çocuğun her yaşta doğuştan gelen bir merakı vardır.  Kendi kendine öğrenecek ve ilerleyecektir.
4. Kendi kendine öğrenme, çocuğun aktif ve seçici öğrenme deneyimleri yaşayabileceği anlamına gelir. Bu, yeni öğrenilenleri mevcut bilgisiyle ağ oluşturmanın tek yoludur.
5. Öğrenme stratejileri yalnızca kendi kendine belirlenen öğrenme yoluyla edinilir.
6. Başarılı öğrenme,iyi bir özgüvene ve zorluklarla güvenle yüzleşme motivasyonuna yol açar.

Çeşitli bağ ve ilişki deneyimleri kazanmak!

1. +Tüm memeliler gibi, insanların da kendine özgü bir bağlanma davranışı vardır.Çocuk, onu koruyan, besleyen ve nlardan birşey öğrenebildiği insanlara bağ kurar.
2. Çocuk sadece anne ve babasına değil, aynı zamanda diğer yakın olduğu yetişkinlre de bağlanır. Öğretmen de çocuğun bağ kurduğu yetişkinlerin arasında gelir.
3. Çocuğun öğrenebilmesi için kendini güvende ve öğretmen tarafından kabul edilmiş hissetmesi gerekir.
4. Öğretemn çocuğa sadece öğrettiğinde değil, aynı zamanda çocuğun duygusal ihtiyac ve ilgilerinde de cevap verdiğinde, çocuk ve öğretmen arsındaki ilişki güven verici ve dayanıklı hale gelir.
5. Eğer çocuk kendini öğretmen tarafından kabul görmüyor, hatta reddediliyorsa, itaat etmeyi de öğrenmeyi de reddedebilir!
6. Ergenlik döneminde çocuğun anne-babaya ve diğer bakıcılara olan duygusal bağımlılığı azalır. Ebeveynler ve öğretmenler bunu kontrol ve sevgi kaybı olarak yaşarlar. Yetişkinler ve gençler arasındaki ilişki karşılıklı saygı temelinde yeniden tasarlanmalıdır.
7. Büyümede olan bir yetişkin olarak hakların ısrar etmek gencin doğasındadır. Gençlerin de görevlerini yerine getirmelerini talep etmek ebeveynlerin ve öğretmenlerin eğitim görevidir.

Çocukları yetkin yapar nedir?

1. Sözel beceriler, dil ve anlama:

•  Okula başarılı bir başlangıç için, okul öncesi dönemde temel dil becerilerinin iyi bir şekilde geliştirilmesi gerekir. Bunun için çocuğun yetişkinlerle ve her şeyden önce en geç iki yaşından itibaren çocularla kapsamlı ve yoğun iletişim deneyimlerine ihtiyacı vardır.
• 5-16 yaşları arasında konuşma dilinin olabildiğince iyi gelişebilmesi için çocuğun çok çeşitli ortamlr ve konularla çeşitli deneyimlere ve uygulamalara sahip olması gerekir.
• Okuma, konuşma dilinin temel becerilerinden doğar.

2.Motor becerileri. Anlamak:

• Düzenli haraket, fiziksel ve zihinsel sağlığı destekler. Haraket huzursuzluğu azaltır ve mehtemelen öğrenme isteğini de artırır. Çocukların ihtiyacını dikkate alan bir okul, çocukların fiziksel aktivitesine saygı duyar ve bunu derslere entregre eder.
• Sözde hiperaktivite, çocukların çoğunda normal motor değişkenliğin bir ifadesidir. Bu çocukların, hareket etme dürtülerini yaşayabilmeleri için diğer  çocukarla birlikte daha fazla özgürlüğe ve aktiviteye ihtiyaçları vardır. Sadece 1% çocuklar hiperaktif dir.
• Motor becerilerin tam olarak gelişmesi yaklaşık 15 yıl sürer. Bu nedenle, motor becerilerin gelişimi ve diğer becerilerle ağ oluşturma için çocukluk boyunca çeşitli ve düzenli hareket deneyimleri gereklidir.

3.Algı ve düşünme: Bilişsel yetenekler:

• Çocuğun matıklsa matematik becerilerini geliştirmek için düşünme uyaranlarına ihtiyacı vardır. Somut deneyimlerle bağlantılı öğrenme, sayıları tek başına ele lmaktan çok daha kalıcıdır.
• Sınıflandırma, analitik ve tümdengelimli düşünme gibi mantıksal düşünmenin alt biçimleri çocukluktan boyunca gelişir. Sayı algılama ve anlama çağu çocukta okula gitmeye başladıktan sonra gelişir.
• Bugünkü çocuklar, göresel şekil algısı ve uzamsal algı açısından 30 yıl öncesine göre daha iyi performans gösteriyorlar. Bu hızlandırılmış görsel gelişim, görüntüleme ortamıyla ilgili deneyimlere atfedilir.
• Çocuğa, figürel uzamsal hayal gücünün mümkün olduğu kadar farklı şekilde pratk olarak uygulama fırsatı verilmelidir. Ancak bu şekilde, daha sonra yaratıcı bir şekilde aktif olmak için gerekli olan motor beceriler geliştirebilir.
•  Televiziyonlar ve bilgisayarlar acele şeytanlaştırılıyor ve günah keçisi haline getiriliyor. Artan medya tüketimi, temel olrak yetersiz bakım ypılarının ve çocuk lar için faaliyetlerin bulunmamasının sonucudur. Medya tükeiminden kaynaklanan gelişimsel olrak uygun deneyimlerin olmaması,çocukların gelişimlerini televiziyon  ve bilgisayar programlarındaki içerikten çok daha fazla bozar.

4.Yaratıcı beceriler: Hayal güc ve anlam oluşturma:

• Şarkı söylemek, dans etmek ve müzik yapmak duygusal doyuma, iç dengeye ve topluluk uyumuna katkıda bulunur.
• Gelişmiş duygusal esenlik, sırayla, öğrenme motivasyonu üzerinde olumlu bir etkiye sahip olabilir.
• Çocuklar ancak ergenliğe kadar somut düşünebilirler ve bu nedenle anlamak için pratik deneyime bağlıdırlar.
• İlk ahlaki kavramlar bebeklik döneminde ortaya çıkar ve yetişkinliğe doğru gelişmeye devam eder. Aileden dünya nüfusuna doğru bir sosyal sistem anlayışı geliştikçe, ahlak kavramı nihayete evrensel olana kadar genişler.

kaynak: Remo H. Largo, Martin Beglinger:   Schülerjahre – Wie Kinder besser lernen , piper201o